ASC2 verliest eerste competitiewedstrijd

Donderdag 9 oktober speelde het tweede van ASC zijn eerste competitiewedstrijd.
De afspraak was te verzamelen om 19.15u, maar om 5 over 7 stonden al 5 (vijf!) spelers op de afgesproken ontmoetingsplaats. We hadden er zin in!
Het getal 5 (vijf!) zou deze avond een steeds weer terugkerend getal worden, maar dat wisten we toen nog niet.

Om te beginnen waren liefst 5 (vijf!!) van de 8 vaste spelers niet aanwezig. Kat (ziek), Alexander (vakantie), Richie (college), Nico (werk) en Jeroen (toernooi op het Isle of Man) lieten verstek gaan.
Dus met 5 (vijf!!) invallers togen wij naar het pittoreske Boskoop om de plaatselijke schaakvereniging met een bezoekje te vereren. Twan, Paul en Pieter en de invallers Roderick, Peter J, Milko, Herman en Fried moesten er maar het beste van zien te maken.

Overigens, had ik al verteld dat er maar liefst 5 (vijf!!) invallers nodig waren om het achttal compleet te maken? Tenminste, dat was het geval voordat Peter besloot een bezoekje aan het toilet te brengen. Een beslissing die menigeen meermaals per dag dient te nemen en meestal vormt dat geen enkel probleem. In Boskoop echter vindt men het noodzakelijk de toegang tot deze ruimte te veranderen in een hindernisbaan. Bij het overwinnen van een van de obstakels verloor Peter zijn evenwicht en kwam zijn scheenbeen onzacht in aanraking met de toiletpot. Gevolg: een flink bloedende wond en een bezoekje aan de huisartsenpost. Voor wie denkt dat het allemaal wel meeviel: Toen hij het pand verliet op weg naar de huisartsenpost klonk er een vreemd soppend geluid door de hal, dat werd veroorzaakt door al het bloed dat in zijn schoen was gelopen. Later vertelde Peter dat er wel 5 (vijf!!) hechtingen nodig waren om de wond dicht te maken en te houden.

De teamleider deed nog een stuk of 5 (vijf!) pogingen om een invaller voor de invaller te vinden, maar slaagde daar helaas niet in. Met een achterstand van 1-0 begonnen we aan de wedstrijd. Toen bleek dat de klokken nog moesten worden ingesteld op het nieuwe (Fischer) speeltempo. Minstens 5 (vijf!) mensen waren nodig om de juiste instellingen te vinden. Vreselijke dingen, die digitale klokken!

Met 5 x 5 minuten vertraging kon de wedstrijd dan eindelijk beginnen.
Paul was aan bord 2 het eerste klaar. Met de zwarte stukken in de Traxler-variant van het Italiaans wist hij zijn tegenstander op de knieën te krijgen. De stand was weer in evenwicht: 1-1.

Daarna ging het snel. Binnen 5 (vijf) minuten vielen 3 remises te noteren. Pieter (bord 5), Milko (bord 6) en Fried (bord 8) besloten het remise aanbod te accepteren. Ook Herman kreeg op het 7e bord eenzelfde aanbod, maar besloot de gok te nemen en door te spelen.

Intussen had Roderick zijn partij op bord 3 opgegeven. Al na 5 zetten maakte hij een foutje in de opening en kwam niet zo goed te staan. Zijn tegenstander dacht de partij meteen te winnen met een heel dubieus paardoffer. Verbazend genoeg bleek dat na een hele lange aanval nog voldoende te zijn ook.

De beslissing van Herman om door te spelen bleek terecht: Hij kwam uiteindelijk in een voordelig pionneneindspel terecht. Helaas bleek zijn tegenstander een soort Edwin Van Der Sar. Hij wist op miraculeuze wijze de stelling te keepen en door herhaling van zetten een halfje binnen te slepen.

De tussenstand was 4-3 in Boskoops voordeel, toen alleen Twan nog bezig was op bord 1. Het remise-aanbod werd vanzelfsprekend afgeslagen. In een heroïsche alles-of-niets poging probeerde hij de wedstrijd nog te redden. Het werd helaas niets.

We verloren uiteindelijk met 5 (vijf) tegen 3.

Reacties zijn gesloten.